Mencari kawan tue mudah sgt2 tp nk mencarik sahabat sejati sgt2 lor susahnye…nie bukan kata2 sy…tp petikan kata2 dr golongan fuqaha….
Adat bersahabat fitrahnye berdasarkan keserasian…jika seorg pencuri…mrk rase kekok berkawan ngan pak2 imam @ ustaz tp jika ngan perompak…tido sebantal pun x pe…makan sepinggan pun sanggup…berselera skali…hukum alam…
Bile sy menulis artikel sebegini…sy teringat ngan sahabat sejati sy…nama die Zulkefli Wahab…mase tue sy menuntut di tingkatan 6 di JB…tinggal di asrama bersama2…Cuma pengalaman tu sgt singkat…nk wat camne qadaq-qadar kehidupan manusia tlh ditentukan olehNya…sy akur n redha shj…
Ttg ciri2 nilai persahabatn yg de pd Zul nie…x perlu lor sy ulas memanjang…pe yg paling penting die suka jaga solatnye…pernah satu ketika mase die dtg umah sy pd awal thn 1988…tetiba sy x gerak die mase solat subuh…mengamuk sakan die…die cakap ngan nada gurau…”nanti aku tuntut di akhirat sbb ko x gerak aku subuh”…
Erm…pd 18 november 1988…mase cuti sekolah pjg…x semena2 die de pos surat kat sy…ye lor…mase dulu2 mane de sms2…hp pun x wujud lagi…rasenye nie lor…surat pertama die kat sy…isi suratnye pendek…tp kire fun gak lor…
Telah ditakdirkan...pd ari yg sama sy terima surat die…pd mlmnye sy dpt call dr member sy yg laen…mohd nazri…ringkas shj calling die…"zul dh x de dh…die meninggal kat spital sultanah Aminah…xcident…dh kebumi dh pg td”…respond sy : sehingga skrg sy cam x caye die dh x de… sbb sy masih memerlukan nilai2 sahabat sejati yg de pd die… w/pun peristiwa nie berlaku 21 tahun dulu tp seolah2 ianye bru berlaku pd ari semlm…sedey sy masih terasa lagi…
Jika sy tahu dimana alamat rumah arwah…sy nk ziarahi keluarga arwah sgt2…malangnye sy x tahu dimana keluarga arwah tinggal secara specifiknye… pe yg sy tahu..beliau tinggal di kota tinggi…itu shj…
Sebenarnye pe yg terbuku dihati sy de lah…sy berharap sgt2 dpt menziarahi pusara arwah…seandainye sy dpt sedekahkan al-fatihah utk beliau disitu…bagik sy ianye amat bermakna atas erti persahabatan…
erm…jika beliau masih idup…satu2 pertanyaan yg ingin sy bertanye ngan arwah ialah…sape nama awek arwah mase sek dulu2…sbb nie lor satu2nye rahsia yg masih beliau simpan dr sy…simpan sehingga akhir hayat beliau…hu3
1 comment:
Memang benar ape yang dikatakan oleh cikgu sahabat ataupun kawan sememangnya penting.....dialah yang akan menemani kita ketika kita sedih dan gembira...kalo dia sakit kita pun terkena tempias sakitnya....
Lagi2 kat univesiti kawan sangat penting,tak kiralah berapa umurnya kalo mereka dapat menunujukan jalan yang baik,anggaplah sebagai seorang yang akan menemani kita ketika susah dan senang..
Saya ade satu cerita pasal kawan saya...mcam ni
saya guna nama samaran abu n dolah
supaya tak de yang terasa.....
Abu ni anggap Dolah sahabat baik tapi Dolah hanya anggap Abu kawan biasa.si Abu ni bila dapat tahu Dolah mcm tu ,dia pun rase kecewa.
pe lagi si Abu pun buat keputusan tak nak kawan n tegur dia dah...kalo boleh muka pun tak nak pandang....teruk jugak saya tengok kawan saya ni...hurmmmm
hentahlah cikgu...saya kongsi cerita je ni...huhuhuhu
Post a Comment